zabytki

Kościół p.w. Świętego Jakuba Apostoła jest najstarszym zachowanym kościołem w Sandomierzu. Jednocześnie jest jedną z pierwszych w Polsce i Europie budowlą wzniesioną z cegły. Według kronikarza Jana Długosza kościół został ufundowany pod koniec XII wieku przez księżnę Adelajdę, która został w nim pochowana w 1911 roku. W 1226 roku został sprowadzony do Sandomierza zakon...

Kościół p.w. św Józefa został wybudowany przez Franciszkanów - Reformatów, którzy przybyli do Sandomierza w 1672 roku. W roku 1690 kościół został konsekrowany przez biskupa Stanisława Szembeka. Fundatorami świątyni byli: Aleksander Lubomirski, starosta sandomierski i wojewoda krakowski, Jan Kurdwanowski, sędzia grodzki, Piotr Opocki, kasztelan wiślicki i Marcin Dębicki, podkomorzy sandomierski.

Kościół p.w. św. Michała Archanioła (dawniej PP. Benedyktynek) został zbudowany w latach 1686 - 1692 według projektu architekta zamojskiego Jana Michała Linka, staraniem ksieni Justyny Skarszewskiej. Konsekrowany w roku 1692 przez biskupa krakowskiego Jana Małachowskiego. W roku 1903 budynki klasztorne łącznie z Kościołem przejęło Wyższe Seminarium Duchowne.

Inicjatorami Muzeum Diecezjalnego byli ks. Józef Rokoszny i ks. Jan Wiśniewski, którzy w czasach zaborów gromadzili pamiątki przeszłości, aby uchronić je przed zapomnieniem i zniszczeniem. W 1902 r. ks. Rokoszny zwrócił się do kapituły katedralnej z inicjatywą utworzenia muzeum diecezjalnego. Pierwsze zbiory gromadzono w katedralnym kapitularzu, a później w dawnym klasztorze sióstr benedyktynek w Sandomierzu, który po kasacie w 1903 r. został przejęty przez Seminarium Duchowne... 

Pomysłodawcami muzeum byli działacze sandomierskiego oddziału PTK: Stanisław Karpowicz, ksiądz Andrzej Wyrzykowski, Józef Pietraszewski oraz Zdzisław Lenartowicz. Dzięki ich staraniom muzeum zostało otwarte 5 maja 1921 roku. Z braku własnego lokum, zbiory muzeum były przechowywane w prywatnych domach członków PTK. W roku 1925 muzeum ulokowano w nowej siedzibie PTK...

Podziemna Trasa Turystyczna jest jedną z bardziej znanych atrakcji Sandomierza. Trasa powstała z połączenia piwnic osmu kamienic. W okresie od XIII do XVII wieku, wielopoziomowe piwnice służyły kupcom jako magazyny do przechowywania towarów. Według legend system piwnic i korytarzy jest bardzo rozległy - ciągnie się do okolicznych wsi, a nawet pod dnem Wisły do zamku w Baranowie Sandomierskim. 

Sandomierz jest jednym z najpiękniejszych i najstarszych miast Polski, którego wiek ocenia się na około 1000 lat. Miasto założone zostało na wysokim, łatwym do obrony brzegu Wisły, która zapewniała ochronę oraz dostęp do szlaku transportowego. W pobliżu przecinały się szlaki handlowe co miało duży wpływ na szybki rozwój miasta. W miejscu obecnego zamku powstał drewniany gród książęcy, a wokół niego powstawały osady ludzkie...

W XI w. na wzgórzu oblanym wodami Wisły został usytuowany drewniany zamek grodowy. W 1138 r. na mocy testamentu Bolesława Krzywoustego Sandomierz stał się stolicą księstwa dzielnicowego a zamek awansował na stałą rezydencję książęcą zamieszkiwaną m.in. przez Henryka Sandomierskiego, Kazimierza Sprawiedliwego, Leszka Białego, Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego, oraz kobiety z kręgu sandomierskich Piastów: Helenę, Grzymisławę, Salomee, Kingę i Gryfinę. 

Zbrojownia Chorągwi Rycerstwa Ziemi Sandomierskiej mieści się tuż przy rynku w kamienicy Bartolona, słynnego lekarza sandomierskiego. Można w niej obejrzeć zbroje z różnych epok, sprzęt rycerski: hełmy, kolczugi, kusze, łuki, narzędzia tortur itp. Zbrojownia nie jest muzeum więc można wszystkiego dotknąć, wziąć do ręki czy przymierzyć. Z tym braniem do ręki trzeba jednak uważać, bo np. oburęczny miecz to nie zabawka...

Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi Wielkiej zlokalizowane jest w dawnych zakładzie hutniczym, którego budowę rozpoczęto w 1825 roku z polecania ministra skarbu ks. Ksawerego Druckiego-Lubeckiego. Budowa wpisywała się w realizacje planu uprzemysłowienia kraju Stanisława Staszica. Inwestycję zaczęto od budowy zbiornika wodnego na rzece Czarnej, który spiętrzone wody miały zasilać zakład... 

Dla  zapewnienia ochrony Rejony Umocnionego "Hel", w roku 1939 roku, około 3 km na zachód od Jastarni, wybudowano system fortyfikacji w postaci czterech ciężkich bunkrów bojowych oraz jednego lekkiego schrony wzmacniającego pozycję tyłową. Bunkrom ciężkim nadano nazwy "Sokół", "Sabata", "Saragossa" oraz "Sęp". Wszystkie schrony zostały odrestaurowane, a wnętrza schronu "Sabata" zostały udostępnione do zwiedzania...

"Po rozebraniu w 1928 roku starego kościółka wybudowany został w tym samym miejscu nowy, także drewniany, według projektu architekta Waleriana Wołodźki, "budowniczego" skarżyskiej fabryki amunicji. Jest on zbudowany w konstrukcji zrębowej, na podmurówce z kamienia. Prezbiterium skierowane jest na zachód. Dach kościół ma dwuspadowy, o konstrukcji storczykowej. Architekt Walerian Wołodźko zaprojektował także dzwonnicę."

Parowóz Pt 47-13 został wyprodukowany w 1948 roku w Pierwszej Fabryce Lokomotyw w Polsce w Chrzanowie. Lokomotywa została zaprojektowana na bazie przedwojennego parowozu Pt 31. Parowóz pracował w Skarżysku-Kamiennej w latach 1986 - 1988. Powrócił do Skarżyska w roku 2011, a po renowacji został ustawiony w obecnym miejscu. 

Zakład Ceramiki Budowlanej Sołtykowie został założony w 1916 roku przez Stefana Wielowiejskiego. Po wojnie została znacjonalizowana. W zakładzie produkowana była cegła kratówka, cegła czerwona, dachówki oraz kafle, a do produkcji używano glinki z pobliskich kopalń. Początkowo proces produkcji odbywał się w starych holach, gdzie cegła była wypalana w piecach węglowych.  W roku 1974 oddano do użytku nową halę wraz z nowoczesną linią...

W piątek 13 kwietnia, pojawiła się obok dworca PKP w Skarżysku, a dokładniej została przepchnięta, stara-nowa lokomotywa pospieszna PT 47-13. Nowa bo dopiero co odrestaurowana, stara bo wyprodukowana w 1948 roku. Lokomotywa ma być atrakcją terenu dworca kolejowego, który ma być otwarty w kwietniu bieżącego roku.

Muzeum Przyrody i Techniki w Starachowicach jest chyba największą atrakcją turystyczną w tym mieście. Muzeum zlokalizowane jest w samym centrum miasta, na terenie dawnej huty żelaza. Główną częścią ekspozycji jest sama huta z jej sercem - wielkim piecem. Zwiedzanie odbywa się w grupach prowadzonych przez przewodnika.

Najstarszy budynek mieszkalny w mieście. Budowany w latach 1836 - 1842 jako element tzw. Osiedla Hutniczego. Osiedle składało się z 26 takich domów. Inwestycją kierował inż. Jan Łęski. Murowany parterowy budynek składa się z trzech pomieszczeń: izby (tzw. stancji), komory i sionki oraz wtórnie przybudowanego pomieszczenia gospodarczego.

Kościół został ufundowany przez biskupa krakowskiego Andrzeja Załuskiego i wzniesiony w 1758 roku. W 1852 roku kościół został rozbudowany. Ołtarz został wykonany w stylu wczesnobarokowym. Kościół został zbudowany z kamienia na planie krzyża - ma budowę trójnawową.

Na wstępie muszę zaznaczyć, że nie wiem czy ten budynek jest "prawdziwym" zabytkiem, to znaczy czy jest wpisany do rejestru zabytków przez konserwatora zabytków. Arbitralnie uznałem, że budynek spełnia definicję zabytku. Na dodatek przyznam, że budynek mi się zwyczajnie podoba. Schronisko zostało otwarte w 1910 roku z inicjatywy Aleksandra Janowskiego i było pierwszym schroniskiem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego na ziemiach polskich pod zaborem...

Założenie klasztoru związane jest z legendarną postacią rycerza króla Władysława Jagiełły - Wacławka, którego za oddanie i odwagę w walce król obdarował ziemiami. On to przy pomocy Benedyktynów zbudował niewielki drewniany kościółek, którego ołtarz ozdobiono przywiezioną przez Wacławka figurką świętej Katarzyny męczennicy, od której świątynia przyjęła swoje wezwanie, a wioska nazwę. Z zachowanych informacji wynika...